Tym razem zabraliśmy uczestników w plener. Kontakt z naturą, jej obserwacja może być nie tylko częścią aktywnego odpoczynku, ale również inspiracją do tworzenia dzieł sztuki w otoczeniu przyrody. Stąd wyszła propozycja, aby wyjść do odbiorców w okolicę niezaaranżowaną specjalnie dla sztuki – w przestrzeń wspólną, rekreacyjną, bardziej swobodną i naturalną dla uczestników. Można było się przekonać, że artystom do kreacji nie zawsze są potrzebne pracownie, czasami sama natura może stać się obiektem sztuki lub idealnym dla niej tłem. Dodatkowo, pod okiem doświadczonych twórców można było samemu stworzyć ciekawe prace z naturalnych, ekologicznych materiałów.
Działania w roku 2022 rozpoczęto plenerem akwarelowym prowadzonym przez krakowską malarkę Agnieszkę Kutylak. Artystka tworzy baśniowe portrety ptaków, jej akwarele bazują na ich obserwacji i znajomości zarówno gatunków, jak i obyczajów. W przestrzeni zielonej – przy ziębickiej bibliotece uczestnicy zapoznali się z tajnikami tej efektownej, ale trudnej techniki malarskiej. Powstały liczne portrety ptaków inspirowane obserwacją natury bądź z wyobraźni. Warto zwrócić uwagę, że spotkanie poprzedził wstęp, omawiający rodzaje papierów, pędzli i farb akwarelowych, dzięki niemu możliwe było kontynuowanie pracy indywidualnej w zaciszu domowym.
Wstępem do zapoznania się z land artem, czyli sztuką w krajobrazie, były warsztaty wikliniarskie, podczas których aktywnie można było włączyć się w kreowanie zielonej architektury. Marcin Makaś z Pracowni Karkonoskich stworzył wraz z uczestnikami kopułę wierzbową, będącą czymś na kształt unikatowej mieszanki sztuki ogrodniczej, rzemiosła, designu oraz architektury. Tego typu konstrukcje wykonane z wierzby wiciowej (salix viminalis) zasadzone w ziemi zazieleniają się, rosną i są w stanie towarzyszyć nam przez wiele lat. Żywa architektura nie używa gotowych matryc, a do pracy wykorzystuje tylko ekologiczne materiały i pracę ręczną. Dzięki temu każdy projekt jest niepowtarzalny i w stu procentach naturalny. Rosnąca w ogrodzie przy ziębickim ZCK kopuła jest początkiem nasadzeń, które będą kontynuowane w przyszłym roku.
Jak kreuje przestrzeń artysta rzeźbiarz?
Mamy w okolicy unikalny ogród, który jest jednocześnie obiektem sztuki. W starannie zaprojektowanej przestrzeni o przemyślanej kompozycji roślinnej stoją stalowe wieże zbudowane przez wrocławskiego artystę Tomasza Domańskiego. Uczestnicy odwiedzili „Wieżogród” w Komorowicach – miejsce, do którego wstęp mają nieliczni, bardzo kameralne, będące zamkniętą land artową kompozycją zmieniającą się w zależności od pór roku, pogody i oświetlenia. Punktem wyjścia dla niej były ogrody japońskie. Z upływem czasu „Wieżogród” stał się indywidualnym projektem podporządkowanym rzeźbiarskiej wizji autora. Oprowadzani przez niego mogli posłuchać o początkach projektu, intencji a także obejrzeć filmy dokumentujące powstawanie wież.
Fundacja nie zapomina także o dzieciach – wraz z uczniami z Niepublicznej Szkoły Podstawowej im. Ks. Jana Twardowskiego w Lubnowie spojrzeli na świat z lotu ptaka. „Sztuka Latania”, czyli warsztaty z filmowania dronem było spotkaniem opracowanym specjalnie dla dzieci. Odpowiedziano na wiele pytań: Czy sztuka może przenieść się w przestworza? Czy można stać się podniebnym artystą? Jak sterować małym robotem, aby uchwycić piękno naszych wsi i miejscowości? Co to jest „złota godzina”? Czy bezzałogowe statki powietrzne to przyszłość naszych artystycznych działań? Pod okiem operatora drona oraz fotografa powstały ujęcia i zdjęcia do filmu z jesiennymi pejzażami Lubnowa i okolic, który można obejrzeć w ziębickiej bibliotece.
Wiklina jest wdzięcznym materiałem, który daje się wykorzystać na wiele sposobów, mogą też z niej powstać małe obiekty sztuki użytkowej – lampiony ogrodowe. Artystka – Ola Janik – poprowadziła warsztaty tworzenia lampionów, zaczynając od wprowadzenia w tradycję tworzenia ozdobnych lampionów w kulturze Wschodu, przyjrzenia się z uważnością czemuś tak oczywistemu na co dzień, jak światło – jego działaniu na przestrzeń na zewnątrz i w pomieszczeniach, temu jaki ma wpływ na nastrój, funkcjonalność.
Fundacja Sztukupuku kontynuowała też malowanie rozsianych po terenie gminy Ziębice przystanków autobusowych. Pod okiem Oli Janik, według jej projektu, dzieci i dorośli mieli możliwość nadać nowy wygląd przystankom autobusowym w Bożnowicach, Biernacicach i Wadochowicach.
W 2023 roku działania zaczęliśmy od CYKLU WARSZTATÓW LAND ART DLA DZIECI „MANDALE Z DARÓW NATURY”. W celu przybliżenia dzieciom
czym jest „Land Art” uczestnicy pod opieką artystki Anny Klozy- Rozwadowskiej wybrali się w plener, aby ze znalezionych tam na przykład: liści, patyczków, szyszek i kamieni ułożyć własny land art- mandale z darów natury. Zastanawiali się nad tym, jak świadomie dobierając elementy i układając z nich kompozycje, kreujemy w bliskiej nam przestrzeni dzieła podobne do artystów zajmujących się tym nurtem sztuki. Na trawniku przy Ziębickim Centrum Kultury, w miejscu gdzie codziennie przewija się dużo ludzi, powstała wspólnie ułożona roślinna mandala o średnicy 4 metrów. Następnie uczestnicy stworzyli swoje małe mandale , które nakleili na papier i oprawili w ramki, Dyskutowano o tym, czy sztukę można zobaczyć tylko w muzeum lub galerii.
Kolejną propozycją dla najmłodszych były DOMKI DLA KRASNOLUDKÓW I LEŚNYCH WRÓŻEK. Warsztaty odbyły się w Parku Miejskim w Ziębicach. Grupa uczestników składała się dzieci w różnym wieku. Warsztaty uruchamiały wyobraźnię i zachęcały do puszczenia wodzy fantazji- tworzono domki, dla skrzatów i leśnych wróżek- przy pomocy patyczków, roślin, kamieni itp. Czy dzisiejsze dzieci wierzą jeszcze w bajkowe istoty? Okazało się, że tak! Uczestnicy podzielili się na grupy, i każda opracowywała wspólnie swoją koncepcję budowli. Zastanawiano się, jakie potrzeby mają bajkowe istoty i jak można im sprostać, mając do dyspozycji to, co znajdziemy na łące i pod drzewami. Konstruowano, budowano i upiększano ich schronienia. Rozmawiano o idei ZERO WASTE i dyskutowano o tym, jak budowanie i urządzanie współczesnych domów wpływa na środowisko naturalne.
Z pomocą młodzieży z SOSW Szansa z Ząbkowic Śląskich rozbudowaliśmy GRAJĄCY PLAC ZABAW Z DARÓW NATURY. Muzyczna łąka to oryginalna autorska koncepcja muzycznej ścieżki edukacyjnej , która została wykonana w miejscowości Weissdorf w Niemczech. Twórcy chętnie dzielą się swoimi doświadczeniami i udostępniają projekt wykonania muzycznych instalacji, oraz poglądowe zdjęcia i pomysły na muzyczne animacje z wykorzystaniem zbudowanych obiektów. W założeniu konstrukcje wykorzystują naturalne materiały – drewno, kamienie, drzewa, oraz działające na nie siły natury- np. wiatr, wodę , echo. Koncepcja jest silnie zintegrowana z otoczeniem, wykorzystuje naturalne ukształtowanie terenu, pagórki i zakątki. Większość elementów łąki została wcześniej przygotowana w Eko pracowni Rybna Galeria, tak, aby niepełnosprawna młodzież mogła sobie poradzić z obróbką, malowaniem i dopasowaniem całych instrumentów. Prostsze elementy grające uczestnicy wykonali na warsztatach. Powstały między innymi naturalne bębny, , zaklinacz deszczu, dzwony rurowe i inne.
ZAJĘCIA MUZYCZNO-RUCHOWE na Muzycznej łące wyposażonej w instrumentu z pomocą młodzieży uczestnicy zapoznali się z podstawami edukacji muzycznej w oparciu proste, naturalne instrumenty. Instruktor -muzyk perkusjonalista pokazał im jak odnajdywać rytm i melodię w odgłosach natury. Grano na instrumentach stanowiących wyposażenie Muzycznej Łąki, oraz na afrykańskich bębnach djembe, dundun, grzechotkach itp. Uczestnicy poznali kilka rytmów , stworzyli małą orkiestrę, która opracowała proste aranżacje muzyczne – każdy uczestnik miał okazję zagrać swoje solo.
GRA TERENOWA była doskonałym sposobem na zdobywanie i utrwalanie wiedzy w modelu „przyjemne z pożytecznym”. To także integracyjna zabawa w terenie. Dzieci i młodzież pod wodzą animatorki zostały zaangażowane w rozwiązywanie zadań (rysunków, rebusów , quizów itp.) dotyczących projektu. Zwiedziły w ten sposób muzyczną łąkę i pozostałe trwałe elementy zadania oraz inne miejsca istotne dla lokalnej kultury ( np. pomnik orła, zamek wodny w parku, mural ceramiczny itp.) Na zakończenie rozdaliśmy nagrody dla uczestników.
Na koniec, w ramach podsumowania naszej pracy powstał FILM dokumentujący całe wydarzenie- z materiału filmowego i zdjęciowego zgromadzonego w trakcie realizacji zadania, w tym także z materiału zrealizowanego przez uczestników warsztatów filmowania dronem, został zmontowany film pamiątkowy, dokumentujący pracę warsztatową uczestników, działania artystów i prezentujący całą koncepcję zadania.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego oraz ze środków Gminy Ziębice.
